مشکلات معیشتی مردم و به تبع آن از اولویت خارج شدن معضلات فرهنگی از یک طرف و فضای مجازی بی در و پیکر و زخم خورده که شبیه شیر زخمی درنده تر شده از طرف دیگر و حملات گسترده و پی درپی فرهنگی به سنگرهای اصلی دینی و هویتی مردم از طرف دیگر و وجود برخی از دوستان به ظاهر خودی که انرژی خودشان را به القای ناامیدی و بدبینی و سوءظن متمرکز کرده اند از طرف دیگر و عدم کادرسازی جبهه انقلاب از طرف دیگر و دنیازدگی و عدم شجاعت و بی همتی مسئولان و نخبگان و فعالان فرهنگی از طرف دیگر و…. همه و همه ، باعث شده #تابستان_داغی که دشمن دو سال پیش وعده اش را در حوزه سیاسی داده بود را امسال در حوزه فرهنگی پیش روی خود ببینیم لذا کشور سال سختی در حوزه فرهنگی خواهد داشت خوب چاره چیست ؟! دست روی دست بگذاریم و منفعلانه تسلیم رخدادهای برنامه ریزی شده دشمن بشویم؟! یا با ناامیدی شمشیر بزنیم ؟! خیر ، هیچکدام اگر به جامعه را به عنوان یک پیکر واحد بنگریم و این تهاجمات را مانند تهاجم ویروس های #واکسیناسیون ببینیم، متوجه خواهیم شد که مقابله با این ویروسها نه تنها مثمر ثمر است بلکه باعث ایمنی این پیکر در درازمدت خواهد شد البته بی شک حمله این ویروسها و مقابله با آن مانند مقابله با ویروسهای واکسیناسیون باعث #تب_و_لرز_اجتماعی در پیکر جامعه خواهد شد ولی اگر منفعل نباشیم و تسلیم این ویروسها نشویم نصرت الهی خواهد رسید و آینده ای امیدوار کننده ای پیش رو خواهیم داشت. ان شاءالله
